วันพุธที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

หนาวนี้... ที่...ฮานอย...ซาปา2

ต่อจากตอนที่ 1 ค่ะ
หนาวนี้... ที่...ฮานอย...ซาปา1

ก่อนที่เราจะไปเที่ยวในซาปาด้วยกัน 
มาว่ากันด้วยการเดินทางก่อนค่ะ
คืนวันที่ 10 กุมภา เราเดินทางโดยรถบัสนอน ไปซาปาค่ะ
ใช้เวลาเดินทาง ประมาณ 8 ชั่วโมง

สภาพภายในรถค่ะ ^^


นอนสบายนะคะ คนขับขับนิ่มมากๆ 
มีห้องน้ำในรถ และมี Wifi ฟรีด้วยค่ะ

ภาพทางซ้าย นาทีแรกที่ลงจากรถ 11 กุมภา
 ประมาณ 04.00 น. ณ ซาปา ค่ะ
เสื้อหนาวของพวกเราเอาไม่อยู่จริงๆ ค่ะ มือชาหน้าชาหมดเลย


เริ่มสว่างแล้วค่ะ ...

พวกเราถามนักท่องเที่ยวคนอื่น เค้าพักที่เดียวกับพวกเรา 
แต่เค้าจะรอตรงนั้น 15 นาที 
พวกเราไม่เข้าใจว่าเค้ารอทำไม ... มารู้ทีหลังว่ารอรถมารับค่ะ

แต่...
พวกเราเดิน หาโรงแรมเอง เย็นด้วย มืดด้วย ... 
หลงตามระเบียบค่ะ
ถามคนแถวนั้น ก็ทำหน้าแบบไม่รับแขก ... 
ไม่ถามก็ได้ เชอะ

เดินต่อค่ะ ...

จนเจอรถโรงแรม นึกว่าเค้าจะรับ 
แต่ไม่ค่ะ ... เค้าบอก เดินไปอีกนิดก็ถึงแล้ว ... หึ เดินก็เดิน

พอเดินไปถึงโรงแรม นักท่องเที่ยวคนที่บอกให้เรารอ 15 นาที 
นั่งยิ้มอยู่แล้ว
เซ็งตั้งแต่มาถึงเลย ... ซาปาที่รัก...

Check in ก่อนเลยค่ะ

 
ลิงกับคิงคอง ... มาถึงก็ผิงไฟก่อนเลย

อันนี้ด้านหน้าโรงแรมค่ะ....

ด้านข้างค่อนไปด้านหลังของโรงแรมค่ะ

หลังจากที่พวกเราเข้าห้องพักแล้ว ห้องพักของพวกเราไม่เน้นวิวค่ะ เราเน้นเที่ยวข้างนอก...
พวกเราก็เช่ารถมอเซอร์ไซต์ 3 คัน แล้วก็เริ่มเดินทาง...
พวกเราเริ่มจาก ตามหา The North Face ค่ะ ...
ทำไม ต้อง The North Face --> 
เพราะว่ายี่ห้อนี้มีฐานการผลิตที่เวียดนามด้วยค่ะ 
เราจึงมีโอกาสได้ของก๊อบแบบเกรด AAAAAA หลายเอน่ะค่ะ

และแล้วเราก็หากันจนเจอ จัดไป 4 ตัวค่ะ 
พูดภาษาไทยกับแม่ค้าเลย แม่ค้าเก่งค่ะ ต่อง่ายด้วย อิอิ

ท้องฟ้าเริ่มเปิดแล้วค่ะ...


ถนนสายนี้เลยค่ะ เราเรียกว่า "ถนนสาย The North Face" อิอิ
หลังจากได้เสื้อผ้าครบแล้ว ...
พวกเราตามหาปั๊มน้ำมันกันค่ะ ถามทางจากเจ้าหน้าที่ที่โรงแรม 
เค้าแนะนำอย่างดี มีแผนที่ให้ด้วยค่ะ


พวกเราเดินทางหาอาหารเช้ากันค่ะ... มาเวียดนาม 
กลัวอย่างเดียว คือ เนื้อสุนัข
กลัวจนไม่กล้ากินเนื้อทุกอย่างเลยค่ะ
(แต่ก็รอดมาจนได้ เหอๆ)
ตอนแรกพวกเราเน้นอาหารท้องถิ่น 
แบบข้างทางเหมือนบ้านเรานั่นล่ะค่ะ

ภายในร้านค่ะ

อาหารมื้อแรก ณ ซาปา

อันนี้ไปยืนรอต่อคิวกับนักเรียน นานมากค่ะ 
จินตนาการว่าอร่อยมาก.....

แต่ไม่เลยค่ะ ได้คำเดียว... หึ

อิ่มกันแล้ว พวกเราเดินทางต่อ ไป Cat Cat Village (หมู่บ้านกัต กัต)
ระหว่างทาง เจอร้านกาแฟ น่านั่งค่ะ 
พวกเราจอดรถ เดินขึ้นไปทันที...
......

แต่ร้านปิดค่ะ เหอๆ เจ้าของร้านบอก ให้ถ่ายรูปได้ 
แล้วก็ปกติถ้าท้องฟ้าไม่ปิด ตรงนั้นจะมองเห็นเทือกเขาที่สูงที่สุดในอินโดจีนด้วยค่ะ



นี่... ดูท่าขี่รถซะก่อน อิอิ


จากนั้น พวกเราขี่รถลงเขาไป จนเจอหมู่บ้านกัต กัต ค่ะ
ไปเจอกลุ่มคนไทยด้วย น่าจะเป็นผู้อาวุโส 
เห็นบอกว่ามาจากภูเก็ตเหมือนกันค่ะ
ก็ทักทายกันนิดหน่อย

แล้วพวกเราก็ซื้อตั๋วเข้าหมู่บ้านค่ะ
การเข้าชมสถานที่ท่องเที่ยวของเวียดนาม 
แทบจะทั้งหมด ต้องซื้อตั๋วนะคะ

ทางเข้าหมู่บ้านค่ะ


เราต้องเดินลงเขาไปเรื่อยๆ ค่ะ

ยิ่งต่ำ จะยิ่งเห็นวิวนะคะ

สะพานเชื่อมระหว่าง 2 ภูเขา 2 ลูก บริเวณล่างสุดของหมู่บ้านค่ะ

ด้านหลังของสะพาน มีน้ำตกด้วยค่ะ



อันนี้มุมไกล มองเห็นสะพาน

คุณชายบอก ถ่ายให้ติด ผู้หญิง 2 คน ข้างหลัง น่าจะเป็นคนญี่ปุ่นค่ะ 
น่ารักมากค่ะ หันหลังให้กล้องเลย อิอิ

สะพานเหล็ก สีเขียว อันนี้เป็นสะพานอีกอันค่ะ 
อันนี้ก็เป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของหมู่บ้านดีเหมือนกัน

ร้านค้าภายในหมู่บ้านค่ะ

อันนี้มีรากไม้แกะสลักด้วยค่ะ... สวยมากค่ะ

กิจกรรมของเด็กๆ ที่นี่ค่ะ เล่นกันกลางน้ำตกเลยค่ะ

หลับกันอย่างเป็นระเบียบเลยค่ะ มีความสุขจริงๆ

ช่วงที่แอมมาเป็นช่วงปลายฤดูหนาว 
ก่อนหน้าเราจะเดินทาง 2 อาทิตย์
เพิ่งมีหิมะตกไปค่ะ

ดังนั้นร้านค้าจึงเปิดซะเป็นส่วนใหญ่

หลังจากที่เราเดินในหมู่บ้านเสร็จแล้ว 
พวกเราไปหาอาหารทานกันค่ะ
ซาปาเนี่ย ขึ้นชื่อเรื่อง ปลาแซลมอน เบียร์ แล้วก็โยเกิร์ตค่ะ
เพราะฉะนั้น ... ต้องลองให้ครบค่ะ อิอิ

พวกเราไม่รู้หรอกค่ะว่าร้านไหนอร่อย 
รู้แต่เจอร้านไหนนั่งร้านนั้นค่ะ
เลยมาจอดแถวๆ ศูนย์อาหาร แล้วก็เลือกร้านนี้เลยค่ะ

หน้าร้านค่ะ

ลุยกันแล้วค่ะ

ดูชัดๆ มีเบียร์ด้วย อิอิ

ราคาค่ะราคา เห็นตัวเลขแล้วตกใจเลยทีเดียว
แต่เมื่อคิดเป็นเงินไทย ก็โล่งอกไปค่ะ อิอิ

เป็นยังไงบ้างคะ วันแรกของพวกเราที่ซาปา... 
ด้วยความที่เราเหนื่อยจากการเดินทาง และร่างกายยังปรับไม่ได้
พวกเราเลยยุติการเดินทางไว้ก่อน
เข้าที่พักและพักผ่อนกันค่ะ

ติดตามตอนต่อไป ที่ หนาวนี้... ที่...ฮานอย...ซาปา3 นะคะ ^^

ไม่มีความคิดเห็น: