สวัสดีค่ะทุกคน ... ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนนะคะว่า ...
นี่เป็นการรีวิวครั้งแรกของแอม โดยถือฤกษ์งามยามดีเขียนในวันเกิดของตัวเองพอดีค่ะ
แอมยินดีที่จะรับคำติชมจากทุกคนนะคะ
แรงบันดาลใจในการเขียนบล๊อกขึ้นมา หลักๆ เลยคือแอมและทุกคนในทีม
ไม่ว่าจะเป็นพี่ น้อง หรือเพื่อน ทุกคนชอบท่องเที่ยวค่ะ
และทุกครั้งหลังจากกลับมา พวกเราจะอัพรูปกันใน facebook และหลังจากนั้นค่ะ
จะมีคำถามจากเพื่อนๆ คนอื่นๆ เข้ามากันเยอะแยะ ....
และหลังจากที่เที่ยวกันมาตั้งแต่รับปริญญา เมื่อปี 2552 ....
ผ่านไป 6 ปี แอมเลยคิดว่า เราน่าจะบันทึกการท่องเที่ยวไว้
แต่หากจะเขียนในไดอารี่ ก็จะเห็นแต่แค่ไม่กี่คน
หากเขียนในบล๊อกออนไลน์ จะได้เป็นการให้ข้อมูลกับคนอื่นๆ ไปด้วยค่ะ...
เรื่องของเรื่อง ตลอดเวลาที่เรียนมหาวิทยาลัย 4 ปี
แอมค่อนข้างทุ่มเทให้กับการเรียนอย่างมาก ด้วยเป้าหมายที่พ่อขอไว้อย่างสูงสุด
แม้กระทั่ง... เปตอง... กีฬาที่สร้างแอมขึ้นมา ก็ต้องทำใจยอมตัดออกไป
ให้เหลือเพียงแต่การแข่งขันของมหาวิทยาลัยเท่านั้น...
หลังจากพุ่งชนเป้าหมายของพ่อได้แล้ว
เลยบอกกับพ่อว่า
"4 ปีที่ผ่านมา นอกจากไปแข่งเปตองกับมหาวิทยาลัย แอมไม่ได้เที่ยวไหนเลย
เพราะฉะนั้น หลังจากนี้... ขอเที่ยวค่ะ อิอิ"
พ่อก็อนุญาตแบบขัดใจตัวเอง :)
เอาล่ะค่ะ หลังจากที่พล่ามมม มาพอสมควรแล้ว เข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ ... อิอิ
อย่างที่ทุกคนทราบกันนะคะ สายการบินหางแดงของเรา จะมีโปรโมชั่นพิเศษตลอดทั้งปี
ซึ่งทริปนี้นอกจากแอมจะได้รับแรงกระตุ้นจากโปรโมชั่นจากสายการบินแล้ว
ยังได้รับแรงบันดาลใจจากหลานด้วยค่ะ
หลานมาบอกว่า หลานเพิ่งเรียนจบอยากเที่ยวจัง เลยชวนเพื่อนไปเวียดนาม ...
ในใจก็อยากไปด้วย แต่ติดที่หลานจองตั๋วหมดแล้ว
อีกอย่างหลานไป เวียดนามใต้
ซึ่งแอมคิดว่า เราน่าจะไปเที่ยวที่หนาวๆ ดีกว่า ... เลยคุยกับแฟน
แล้วก็เช็คตั๋วอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งลางาน และติดต่อกับน้องอีก 2 คน
ทำการจองตั๋วกันเลยค่ะ
แต่หลังจากนั้นพี่ชายแอมก็มาบอกว่าขอไปด้วย เฮ้อออ....
ทำไงล่ะค่ะ สงสารค่ะ ทำงานหนัก ไม่ค่อยได้พัก เลยจำใจจองตั๋วให้
โชคดีค่ะตั๋วไม่เต็ม 555+ สุดท้ายก็ได้ไปด้วยกัน ฮีมาเป็นหัวหน้ากลุ่มให้ค่ะ อิอิ
หลังจากนั้นแอมก็เริ่มวางแผนการเดินทางค่ะ หาข้อมูลจากรีวิวต่างๆ จนไปเจอ
เอเจ้นท์ ที่เป็นที่นิยมใน pantip นั่นก็คือ K.หงาน
--> https://www.facebook.com/Ngabeauty79?fref=ts คนนี้ค่ะ
เนื่องจากรีวิวต่่างๆ มีแต่คนโดนโกงทั้งนั้น แอมก็เลยทำการแอดเฟสและทักไปอย่างรวดเร็ว
เพื่อลดความเสี่ยงในการโดนโกง โดยบอกแค่ว่าจะเดินทางวันไหน และกี่วัน
หลังจากนั้น คุณหงานจะส่งรายละเอียดมาให้ค่ะ โดยเราปรับเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสมเลยค่ะ
คุณหงานใจดีมาก และราคาก็ไม่ได้แพงมากค่ะ...
ภาพด้านล่างเป็นข้อสรุปที่คุยกับคุณหงานค่ะ
เอาล่ะค่ะทีนี้ มาถึงแพลนการเที่ยว ... จะเอาไงดี ไปไหนบ้าง ทำเป็นเอกสารปริ้นเลยดีมั๊ย ...
แฟนถามทำไมต้องวางแผน บลาๆๆๆๆ
(ในใจก็คิดค่ะ ไม่วางก็ได้ หึ... พอสักพัก คิดใหม่ ไม่วางแผน จะได้เที่ยวครบมั๊ย
จะคุ้มมั๊ย จะสนุกมั๊ย จะหลงมั๊ย ไม่ได้ไปแค่ 2 คนนะ
น้องอีก 2 น้องยังไม่ได้แต่งงาน
พี่ชายอีก พี่ชายยิ่งหลงๆ ลืมๆ บ๊องๆ ด้วย เกิดไรขึ้นมา ต้องบ้าแน่ๆ บลาๆๆๆๆๆๆ)
สรุปคือ ไม่สนใจค่ะ จะทำก็ทำค่ะ อิอิ...
และแล้วก็ได้แพลนมาค่ะ
และแล้วก็มาถึงวันเดินทางค่ะ ... ขออนุญาตบรรยายด้วยรูปนะคะ จะได้ชมวิวไปด้วยค่ะ
9 Feb 2015... วันเกิดพี่ชายพอดิบพอดี... พ่อแม่แล้วก็หลานมาส่งค่ะ
หลังจากทานข้าวฉลองวันเกิด พวกเราพร้อมค่ะ
@Phuket International Airport พวกเราจะออกเดินทางประมาณ 5 ทุ่มค่ะ
10 Feb 2015 ... ประมาณ ตี 1 พวกเราก็ถึง สนามบินดอนเมืองค่ะ...
แค่เริ่มต้นก็มึนแล้วค่ะ เพราะว่าพวกเราจะออกเดินทางไปฮานอย ประมาณ 9 โมงเช้า ...
ทำอะไรดีล่ะคะทีนี้ กรุงเทพมืดมาก พวกเราเด็กบ้านนอก เหอๆ ไปไม่ถูกค่ะ
จะให้พี่มารับก็เกรงใจค่ะ ดังนั้น..... ตามภาพเลยค่ะ
ใช่แล้วค่ะ.... 555555 นอนในสนามบินเลย
จริงๆ ฝันไว้ว่า จะนอนบนเก้าอี้ด้วยซ้ำ
แต่ว่า.... คนมาจากไหนไม่รู้ เต็มเลย เก้าอี้เต็มค่ะ
อิอิ ยังไม่ออกนอกประเทศก็สนุกแล้ว
10 Feb 2015 ... ประมาณเที่ยงค่ะ พวกเราก็มาถึงฮานอย...
นั่งรถ Taxi ที่คุณหงานจัดให้ ไปออฟฟิตคุณหงานค่ะ อิอิ
ระหว่างทาง ผ่านสะพานนี้ค่ะ ไม่รู้ชื่อค่ะ แต่สวยมากกก คนขับใจดี ลดความเร็วให้ถ่ายรูปด้วยค่ะ ^^
จากนั้นระหว่างทางพวกเราเจอ Amazing เวียดนามมากมาย คุณหงานได้บอกเราไว้แล้วว่า
ช่วงที่มาเป็นช่วงก่อนปีใหม่ของเวียดนาม ซึ่งอยู่ช่วงตรุษจีนพอดี
คนจะทำการจับจ่ายซื้อของเพื่อตกแต่งอาคารกันค่ะ ....
แม้กระทั่งขนของด้วยมอเตอร์ไซต์.. นับถือเลยค่ะ คนขี่เก่งมากๆ :'(
หรือจะเป็น การจราจรบนท้องถนน ... ดังที่หลายคนบอกว่า
ฮานอย = เมืองที่ไม่ศรัทธาในสัญญาณไฟแดง ...
เห็นกับตา แล้วคุณจะรู้ ว่าเป็นเรื่องจริง...
ไม่พอค่ะ เตรียมหูให้พร้อม เพราะคุณจะได้ยินเสียงแตร... จนหลอนไปเลยค่ะ
อีกอย่างค่ะ ข้ามถนน ... ไม่ต้องรอรถหยุดนะคะ คุณต้องออกไปหยุดรถเอง เหอๆ ...
เดินออกไปเลยค่ะ ไม่ต้องมองรถ รถหยุดเองค่ะ อิอิ ...
แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณการจราจล เอ้ย... จราจรของที่นี่ค่ะ
เพราะว่า หลังจากที่พวกเราเที่ยวในฮานอยเสร็จแล้ว
ระหว่างรอรถ ... พวกเราเอาเก้าอี้ มานั่งดูการจราจรกันหน้าออฟฟิตคุณหงาน
เพลินจนขึ้นรถไปซาปาเลยล่ะค่ะ
เห็นสภาพโดยทั่วไปของฮานอยกันแล้ว ... มาถึงสถานที่ท่องเที่ยวในฮานอยกันค่ะ ...
ไม่ต้องกลัวนะคะ ไปถึงออฟฟิตคุณหงาน
ก็จ่ายเงินที่เหลือ ซื้อซิมใส่มือถือ แลกเงิน
จากนั้นคุณหงานจะให้แผนที่ พร้อมทั้งแนะนำการท่องเที่ยวค่ะ ...
เห็นมั๊ยคะ คิดไม่ผิดจริงๆ ใจดีด้วย สวยด้วยค่ะ ^^
อันดับแรกเลยค่ะ เข้าช่วงบ่ายแล้ว ... กินค่ะกิน กองทัพต้องเดินด้วยท้อง... ได้ร้านแนะนำจาก
คุณหงานอีกล่ะค่ะ ... แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ ค่ะ
ร้านค่อนข้างจะหายากนิดนึงค่ะ ต้องเข้าซอยไป ... ลืมถ่ายป้ายหน้าร้านค่ะ ... แป่ววววว
หลังจากทานเสร็จ การบ้านที่แอมทำมาได้ใช้งานล่ะค่ะ ... เริ่มจาก พี่ชายเลยค่ะ ถามแอม ว่า
"เอ้าแอม ไปไหนต่อดี..." นั่นไงคะ รู้เรื่องเลย ดีค่ะ แอมหยิบเอกสารขึ้นมาทันที ... แล้วก็ไปที่นี่เลยค่ะ
เดี๋ยวเค้าว่ามาไม่ถึงฮานอย
สุสานลุงโฮค่ะ... แต่ไม่ได้เข้าไปชมศพของลุงโฮนะคะ แอมอยากไป แต่ไม่มีใครไปด้วยค่ะ ...
หึ ไม่ไปก็ได้...
เดินชมสักพัก ก็ไปกันที่พิพิธภัณฑ์...
ซึ่งไม่มีในแพลนแอมค่ะ แต่ดัน คุณชาย (พี่ชายนั่นล่ะค่ะ) อยากเข้าไปดู... เชอะ
แล้วก็ได้รูปนี้มาค่ะ ... ถ่ายกับลุงโฮ... สมใจอยากฮีแล้ว ฮีชวนออกเลยคร้า
มีมาบอกด้วยว่ามีแต่เรื่องลุงโฮ ไม่มีอะไรเลย ... นั่นไง ว่าแล้ว
คราวนี้แอมพาไปที่สถานที่ต่อไปค่ะ... เจดีย์เสาเดียว (One Pillar Pagodo)
เหมือนเดิมค่ะ ... คุณชายบอก นี่มนุษย์สร้างนี่ ไม่เห็นมีไรเลย ... เงิบเลยค่ะ คนวัยทองบ่น
เซ็งนิดๆ ... เดินเหนื่อย ... แล้วคุณชายก็พาไปที่นี่ค่ะ... ร้านกาแฟ... แนวของเค้าล่ะค่ะ
เรา 4 คนที่เหลือ มองหน้ากัน... ต่างคนคงคิดว่า จะประหยัดเงินที่สุด
ปกติชั้นกินแต่ร้านข้างทางนะ กาฟงกาแฟ เค๊ก ชั้นไม่กินหรอก --> คิดในใจค่ะ อิอิ
หึ... เป็นไงล่ะ .... กินสิคะ กิน ต้องกินค่ะ
แท่งยาวๆ ที่ตั้งอยู่นั้น เป็นสัญญาณแจ้งเรา เมื่ออาหารของเราเสร็จแล้ว โดยพนักงานจะส่งสัญญาณแล้วแท่งนี้ก็จะสั่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ เราต้องเดินไปหยิบอาหารเองค่ะ ... ไฮโซดีค่ะ
เอ้า... ถ่ายรูป.... ยิ้มสิยิ้ม
สรุปว่า ... อร่อยค่ะ อิอิ สมราคา
จริงๆ ตอนเดินไปสุสานลุงโฮ เราผ่านร้านนี้แล้วค่ะ คุณชายคงเล็งไว้แล้ว...
ข้างๆ กันมีพิพิธภัณฑ์อะไรสักอย่าง น่าจะเกี่ยวกับทหาร...
แอมชวนไปดู คุณชายบอก ไม่มีไรหรอก อย่าแวะเลย ... หึ ...
แต่ขากลับมาแวะร้านกาแฟเนี่ยนะ (คิดในใจอีกที) --!
สักพักนึง ด้วยความที่อากาศหนาว ... เหนื่อยเลยดื่มน้ำเยอะ...
เสื้อแขนยาวก็ไม่อาจต้านทานความหนาวได้ ...
(งกค่ะ ไม่ซื้อ พวกเราจะไปบุก The north face ซาปา) ก็เกิดอยากเข้าห้องน้ำค่ะ
แอมเลยเดินไปหาห้องน้ำกับแฟน ... กว่าจะเจอ เฮ้อออออ ป้ายมีแต่ภาษาเวียดนาม
ที่ยิ่งกว่านั้น ...พวกเราเจออะไรบางอย่างค่ะ
พวกเราเจอสุสานอาวุธและพาหนะจากสงครามเวียดนามค่ะ
การค้นพบแบบบังเอิญ... นำมาซึ่งความยิ่งใหญ่เสมอค่ะ...
รูปค่ะ รูปเยอะมาก แต่ลงนิดเดียวพอ อิอิ
ปืนใหญ่ ... ใหญ่จริงๆ
เป็นไงคะ ... แต่ละรูป วันเด็กก็วันเด็กเถอะ อิอิ
ซากเครื่องบินด้านหลังนั้น ... ของจริงค่ะ ไม่รู้เค้าเอามาได้ยังไง มุมนี้พวกเรายืนกันนานมาก
อีกภาพค่ะ ... ถ่ายจากหอคอย หรือป้อมปราการ อะไรสักอย่าง อยู่บริเวณนั้นล่ะค่ะ
ทางขึ้นแอบน่ากลัวค่ะ หลอนๆ มีห้องขังด้วย (ภาพหอคอยด้านล่างค่ะ) ....
อาวุธมาตรึม...
นี่ล่ะค่ะ ... พิพิธภัณฑ์ที่ไม่มีอะไรของคุณชาย ... อิอิ
จบสถานที่ที่ 3 ของพวกเรา เดินตั้งนาน เกือบเย็นแล้วค่ะ มีเวลาอีกเยอะ ...
พวกเราจะขึ้นรถไปซาปา ประมาณ 3 ทุ่มค่ะ...
ฝั่งตรงข้ามร้านกาแฟ ... มีอนุสาวรีย์ของบุคคลท่านนี้อยู่ ...
ไม่รู้ชื่อจริงๆ ค่ะ ภาษาเวียดนามอีกแล้ว
แต่ที่แน่ๆ เค้าจัดสวนเพื่อต้อนรับปีใหม่สวยมาก...
จริงๆ เจอ... นักเรียนทหาร พวกเราเข้าใจว่าแบบนั้นค่ะ ชุดเค้าดูดีมาก หล่อด้วย
คุณชายบอก ไปขอถ่ายรูปสิ
แอมรู้มาว่าคนเวียดนาม ไม่ชอบให้ถ่ายรูปเค้า
แต่... เอาวะ ไม่ชอบให้ใครท้า หึ...
หน้าแตกค่ะ... เค้าฟังไม่เข้าใจ แล้วก็เดินหนีเลย
ไม่ถ่ายก็ได้ เชอะ...
ถ่ายรูปพอหอมปากหอมคอ ... ก็เดินต่อ จนมาเจอนี่ค่ะ....
ทางรถไฟ ตัดผ่านตัวเมืองเลย
จริงๆ ไม่มีอะไรพิเศษค่ะ ตลาดร่มหุบบ้านเรายัง amazing กว่า
แต่.... เรามันเด็กเกาะค่ะ ไม่มีรถไฟ ... ต้องถ่ายรูปค่ะ อิอิ
และแล้ว... เราก็หาจนเจอ... ร้านตัดผมค่ะ เค้าตัดกันแบบนี้จริงๆ อิอิ
และแล้วก็เริ่มเหนื่อยค่ะ อากาศก็ยิ่งหนาว เข้าสู่ช่วงเย็น
จริงๆ วันนี้ ยังเหลืออีก 3 ที่ แต่ไปไม่ทันแล้วค่ะ เราเลยเลือกใกล้ๆ ก่อน
นั่นคือ ...
ทะเลสาบคืนดาบ + สะพานแทฮุก(สะพานแสงอาทิตย์) + วัดหง๊อกซิน (Ngoc son)
เนื่องจากพวกเราเดินมาจากด้านหลังของทะเลสาบ เลยมาเจอ อันนี้ค่ะ ทะเลสาบคืนดาบ
ที่มีเหมือนเจดีย์กลางน้ำ ก็ถ่ายรูปกัน...
ส่วน สะพานแทฮุก(สะพานแสงอาทิตย์) + วัดหง๊อกซิน (Ngoc son) อยู่ด้านหลังค่ะ
เดินอีกไกล พวกเราไม่ไหว เลยเก็บไว้วันกลับมาจากซาปา
เริ่มจากคุณชายถ่ายรูป
นายนี่ต้องนั่งคิดแน่... ชั้นมาทำอะไรที่นี่ ไม่น่าเชื่ออีแอมเลย อิอิ
แหมๆ ... ไอลิงดอย (น้องชายค่ะ)
แล้วก็รูปรวมค่ะ
จากนั้นพวกเราตัดสินใจเดินกลับไป ออฟฟิตคุณหงานค่ะ...
แต่.....
ระหว่างทางไปเจอวัด อ่านชื่อไม่ออก แต่เข้าใจว่าอยู่ในลิสแน่นอน
เลยเข้าไปค่ะ ไปถ่ายรูปแล้วก็ซื้อของที่ระลึกนิดหน่อย ...
แล้วก็เดินไปออฟฟิตคุณหงานค่ะ... เพื่อรอรถมารับไปส่งที่รถบัสอีกที
เพื่อเดินทางไป .... เป้าหมายจริงๆ ของพวกเรา คือ...
ซาปา
ติดตามกันต่อใน หนาวนี้... ที่...ฮานอย...ซาปา2 คร้าาา
***************************
หลังจากผ่านวิกฤติ ของโรงแรมไป
พวกเราอาบน้ำ แล้วลุยฮานอยต่อค่ะ
ทะเลสาบคืนดาบ + สะพานแทฮุก(สะพานแสงอาทิตย์)
วัดหง๊อกซิน (Ngoc son)
บรรยากาศภายในวัดค่ะ
คุณชายเหนื่อย อิอิ
เต่าค่ะ ของจริง ตัวใหญ่โตเลยค่ะ
อันนี้เริ่มเซ็งค่ะ เหนื่อยด้วย เบื่อด้วย ไม่รู้จะไปไหนด้วย
ตึกรูปเรือค่ะ
สวนฉลองปีใหม่ค่ะ
ทานอาหารเย็นกันก่อนไปชมหุ่นกระบอกค่ะ
ร้านอาหารข้างทาง เต็มเมืองฮานอยเลยค่ะ
ส่วนหุ่นกระบอก ขอบอกว่าสนุกมากค่ะ...
พวกเราเคารพกฏค่ะ เค้าไม่ให้ถ่ายรูป
เลยไม่มีรูปมาให้ชมกันค่ะ...
ชมกันต่อที่... หนาวนี้...ที่...ฮานอย...ซาปา2
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น