วันจันทร์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

เฮฮา...หรรษา...ที่...หาดใหญ่

"หาดใหญ่"
ทริปนี้เอาใจเด็กๆ ค่ะ

เราเดินทางกันทั้งหมด 6 คนค่ะ
มีเด็กร่วมทริปอยู่ 2 คน
หลานแอมเองและหลานบอย
(หลานแอมผู้ชาย - หลานบอยผู้หญิงนะคะ)

ก่อนอื่นต้องอธิบายให้เข้าใจกันก่อน
เพราะหลายๆ คนมักจะเข้าใจสลับกัน อิอิ

พวกเราไปหาดใหญ่กัน
เนื่องด้วยวัตถุประสงค์ของพี่สาวบอยค่ะ

ระหว่างที่แยกไปทำภารกิจ 
พวกเรา 5 คนที่เหลือเลยเที่ยวกันเรื่อยๆ

สถานที่แรกเลยค่ะ
ที่...ศูนย์ประชุมนานาชาติฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ค่ะ

จริงๆ พวกเราเคยมาที่นี่กันครั้งหนึ่งแล้ว
ตอนรับปริญญาค่ะ

ครั้งนี้เรามารอพี่กัน
ตรงกับเป็นช่วงมีงานเกี่ยวกับ OTOP พอดี

พวกเราเลยเดินเที่ยวกันเรื่อยๆ


เที่ยวภูเขาฟูจิ
เอ้ยย... ไม่ใช่ค่ะ ภาพถ่ายค่ะ 
^____^



พวกเราใช้เวลากันภาพนี้ค่อนข้างนานค่ะ
เพราะว่าภาพสวยจริงๆ


เอาล่ะค่ะ 
ได้เวลาเปลี่ยนภาพ อิอิ


ระหว่างทางเดินค่ะ
เดินไป คุยไป ถ่ายรูปไป
มีความสุขทุกคนค่ะ

บริเวณหน้างาน

ก๊อบดูอะไร ????

สัตว์ในวรรณคดี (มั๊งคะ) ก็มีค่ะ

จากนั้นพี่นัดให้เราไปเซ็นทรัล หาดใหญ่ค่ะ

ช่วงที่เราไป เป็นช่วงเพิ่งเปิดห้างค่ะ
ที่่จอดรถหายากมาก คนก็แน่นค่ะ


เดินกันเรื่อยๆ ระหว่างรอ
ต่างคนต่างเหนื่อย
ไม่รู้จะอยู่มุมไหนดี
สุดท้ายเด็กๆ บอกอยากเล่น ICE SKATE ค่ะ
แต่ได้แค่ดูค่ะ คิวยาวมากกกกกกกกกก


จากนั้นพวกเราเลยไปกันต่อที่....
บริเวณสวนสาธารณะหาดใหญ่ค่ะ

ดูสีหน้าเด็กๆ สิคะ 
มีความสุขกันจังเลย


เก็บภาพก่อนเข้าไปด้านในค่ะ

ก๊อบซนมาก อยากเข้าเร็วๆ ต้องจับตัวไว้ค่ะ อิอิ

เย็นแบบบอกไม่ถูกเลยค่ะ


ด้านใน เรียกได้ว่าแปลกตาสำหรับพวกเราจริงๆ ค่ะ


ภาพนี้พี่ขอเดี่ยว อิอิ


เก็บภาพรัวๆ





เหนื่อยก็พักค่ะ อิอิ

มีโซนสถานที่ในไทยด้วยค่ะ
ด้านหลังนั้นวัดค่ะ


ไม่เย็นเท่าไรหรอกเนอะ
แค่นี้จิ๊บๆ ใส่ขาสั้นยังได้เลย



เย็นจนซีด อิอิ


ปากก็ชา เหอๆ


เก็บภาพเรื่อยๆ ค่ะ


มุมถ่ายภาพเยอะจริงๆ ถ่ายกันไม่หมด



2 เด็กน้อย กับ AEC ค่ะ


HATYAI ICE DOME แนะนำให้ไปสัมผัสกันนะคะ
จริงๆ ด้านในมีสไลเดอร์น้ำแข็งให้เล่นด้วยค่ะ
เก็บภาพแล้วแต่..........
มือสั่นค่ะ เย็นเกิ๊นนนน อิอิ

จบแล้วค่ะ บันทึกควาทรงจำเล็กๆ ที่หาดใหญ่
ระหว่างทางเรายังแวะกันอีกเรื่อยๆ
พบกันใหม่ตอนต่อไปค่ะ


**********************************************************

วันจันทร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

ระนอง...กับสองเรา


สวัสดีค่ะ
ช่วงนี้เราอยู่แถบภาคใต้กันนะคะ

บันทึกฉบับนี้ ว่ากันด้วยเรื่องจังหวัดระนองค่ะ
การเดินทางครั้งนี้มีแค่ 2 คน กับมอเตอร์ไซต์ 1 คัน

ระนองเป็นจังหวัดหนึ่งที่แอมไปไม่บ่อยนัก
จำได้ว่าไปแค่ 1-2 ครั้งเท่านั้น
ช่วงที่เล่นเปตองอยู่

ก็ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหน นอกจากสนามกีฬาค่ะ 
^________^ (ยิ้มมมมกว้างงงงงง)

รอบนี้เราไปกันทางคุระบุรีค่ะ
แวะบ้านญาติคิงคองก่อน

จากนั้นมุ่งหน้าสู่ตัวเมืองระนองค่ะ
เมื่อออกจากคุระบุรีได้สักพัก
เราได้ยินเสียงบางอย่างหล่นกระทบถนน
แอมหันหลังหลับไปมองแล้ว ....
เห็นแต่รถยนต์สวนทางมา กับมอเตอร์ไซต์ออกมาจากปากซอย
พวกเราเลยไม่ได้สนใจอะไร
มุ่งหน้าเข้าตัวเมืองกันต่อ

พวกเรารู้แต่ว่าสถานที่ท่องเที่ยวที่เราจะไป
อยู่ระหว่างทาง...

เมื่อเข้าสู่ จ.ระนอง
ลมแรงมากๆ ค่ะ ทั้งๆ ที่แดดก็ร้อน
ด้วยความที่พวกเราเพิ่งถอยหมวกมากันใหม่
ซึ่งมีน้ำหนักเบากว่าใบเก่า
ทำให้เกิดการแกว่งของศีรษะ
พวกเราเกร็งคอกันจนเมื่อยเลยค่ะ อิอิ

จนถึงช่วงหนึ่งคนขับรถชะลอรถ 
แล้วบ่นว่า "ทำไมลมแรงจัง"
แอมเลยตอบไปว่า "ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ เมื่อยคอ"
^____________^

หลังจากบ่นไม่นาน พวกเราก็มาถึง

มาถึงแล้ว... ถ่ายเจ้า Schwarz ก่อนเลยค่ะ

จากนั้นก็เพิ่มคนเข้าไปในภาพค่ะ

เก็บภาพเรื่อยๆ
อากาศไม่ต้องถามนะคะ ช่วงนั้นเดือนมีนาคม 2557
อย่างที่เห็นในภาพค่ะ

ฝั่งตรงข้ามภูเขาหญ้า เป็นเทือกเขาใหญ่
และมีน้ำตกขนาดใหญ่ค่ะ
นั่นคือ...น้ำตกหงาว ค่ะ

หลังจากนั้นพวกเรามุ่งหน้าต่อไปยังตัวเมือง 
เพื่อไปยังที่พัก และนัดพบเพื่อนของพวกเรา
นั่นคือ ทิพย์และเก่ง ค่ะ

พวกเราพักกันที่... the apple hip hotel
เมื่อถึงที่พัก ได้เรื่องเลยค่ะ
เมื่อพวกเราพบว่า....
ที่กันโคลนด้านหลังของรถเราหักไป
แอมนึกไปนึกมา คาดว่าน่าจะหลุดหล่นไป
ตอนที่ออกจากคุระบุรีนั่นล่ะค่ะ

ทำยังไงล่ะคะที่นี้...
น๊อตก็หักเลย 
มีทางเดียวคือ ต้องออกไปร้านทำรถที่ใกล้ที่สุด
ที่สามารถช่วยได้ค่ะ

แล้วพวกเราก็ได้พบว่า...
คนระนองไม่แล้งน้ำใจจริงๆ ค่ะ
เมื่อที่ร้านซ่อมรถแถวนั้นให้น๊อตเรามาฟรีๆ
ความประทับใจแรกก็เกิดขึ้นเลยค่ะ ^^

จากนั้นพวกเราก็ได้เจอกับทิพย์และเก่งค่ะ
ทิพย์เป็นเพื่อนแอมตอนเรียนด้วยกันที่มหาวิทยาลัย
สนิทระดับหนึ่งเลยค่ะ

ทิพย์กับเก่งก็อาสาเป็นไกด์
มารับเรา 2 คนไปเที่ยว

ที่แรกที่นี่ค่ะ
บ่อน้ำร้อนพรรั้ง

แช่น้ำกันไปค่ะ

ที่นี่สามารถอาบได้ด้วยนะคะ 
แต่พวกเราไม่ได้เตรียมตัวไปอาบ
และด้วยอากาศที่ร้อนระอุ ในวันนั้น
พวกเราไม่สามารถจริงๆ ค่ะ

จากนั้นเพื่อนทั้ง 2 คนพาเราไปที่...
"อ่างเก็บน้ำหาดส้มแป้น"

ระหว่างทาง เราผ่านบ่อน้ำพุร้อนอันขึ้นชื่อของระนองด้วย
แต่พวกเราไม่แวะ เนื่องจากคนเยอะค่ะ

ระหว่างทางค่ะ
บรรยากาศดีสุดๆ เลยค่ะ
เงียบสงบด้วย


ถึงแล้วค่ะ


พวกเรานั่งรถวนกันอยู่สักพัก ก็ออกมาค่ะ

ระหว่างทางก็เก็บภาพเรื่อยๆ ค่ะ

น้ำสีเขียวๆ ตรงนั้น ใสมากเลยค่ะ
บริเวณนี้เป็นที่ที่ใช้ในการขุดแร่ค่ะ

จากนั้นพวกเราก็ไปเที่ยวกันต่อที่วัดหงาวค่ะ
วัดหงาวอยู่ใกล้ๆ กับภูเขาหญ้าค่ะ

บันได... เห็นบันไดแล้วขาสั่น
จริงๆ ขึ้นไม่ไหวแล้วค่ะ เดินทางมาเหนื่อยมาก
แต่ด้วยความที่มีเวลาน้อย วันรุ่งขึ้นต้องเดินทางกลับ
เลยสรุปกันว่าขึ้นค่ะ แต่ขึ้นแค่ 2 คน 555+

ว่ากันว่าจุดเด่นของที่นี่คือ การตีระฆังบนยอดเขาค่ะ ^^


นอกจากนั้นจุดเด่นอีกอย่างคือ...
การชมวิวแบบ 360 องศาค่ะ

อากาศร้อนค่ะ แต่ลมก็แรง
บริเวณนี้ลมแรงจริงๆ ค่ะ


จากนั้นเรา 2 คนก็เดินลงมาค่ะ
ด้านล่างของบันได จะมีบ่อปลา
มีปลาเยอะแยะเลยค่ะ
ตัวใหญ่ๆ ทั้งนั้น
แน่นอนค่ะ... ที่นี่คือเขตอภัยทาน


จากนั้นทิพย์ได้แนะนำให้เราไปที่อุโบสถของวัด
ซึ่งเพิ่งสร้างเสร็จไปไม่กี่วันเองค่ะ

พวกเราก็เดินอยู่รอบๆ กำลังคิดว่าคืนนี้จะชวนคิงคองมาอีก
เพราะวันนั้นเป็นวันมาฆบูชาค่ะ

สักพักเก่งก็ชวนพวกเราเข้าไปในอุโบสถ
เก่งบอกว่ามีหลวงพ่อดีบุก สวยมากค่ะ

พวกเราก็ตกลง
แต่.......................

ด้านนอกสวยงามมากค่ะ
อย่าเพิ่งสนใจกองผ้าสีแดงนะคะ
แอมอยากให้ดูอุโบสถ ว่าสวยแค่ไหนค่ะ

และ.............
นี่ล่ะค่ะ สิ่งที่พวกเรา 4 คนเจอ

จริงๆ ควรจะเห็นความสง่าของหลวงพ่อดีบุก
แต่ใช่แล้วค่ะ
พวกเราพบว่า กำลังเกิดเพลิงไหม้อยู่ภายใน

ไม่รอช้าค่ะคิงคองรีบวิ่งไปดับไฟ
แอมกับทิพย์รีบวิ่งไปช่วยหาน้ำ
ส่วนเก่งรีบวิ่งไปตามพระและลูกวัดค่ะ



สักพักก็มีคนทยอยมาช่วยดับค่ะ




บริเวณด้านหน้า ช่วยกันขนของออกมาค่ะ

สภาพอย่างที่เห็นเลยค่ะ
ครั้งแรกในชีวิตเลยค่ะ 
ที่พวกเราประสบเหตุแบบนี้
แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี

แต่สิ่งหนึ่งที่ตราตรึงใจทุกคนคือ
ไฟไหม้ได้อย่างไร
ใครไปจุดธูปเทียนไนวัดหรืออย่างไร
แต่เอาล่ะค่ะ... จนถึงวันนี้ทุกอย่างคงกลับสู่สภาพปกติแล้ว

จากนั้นทิพย์ชวนเราไปเที่ยวที่บ้านค่ะ
ไปเจอพ่อแม่และสมาชิกที่หลายชีวิตที่บ้าน
^_____^

ยิ้มหน้าบานเลยแอม
เมื่อจู่ๆ ได้เจอกับ "โร่ศักดิ์" 
สมัยที่โร่ศักดิ์กำลังจะมีบทบาทในโลกโซเชียล

รู้สึกดีมากค่ะ ที่โร่ศักดิ์ให้เกียรติเข้ามาคลอเคลีย 
แต่ด้วยความที่สัตว์เลี้ยงที่นั่นมีเยอะ
แอมไม่รู้เลยด้วยซ้ำ จนทิพย์กับเก่งบอก
เลยอุ้มมาถ่ายรูปอุ้มมาฉีกปากดู ที่เค้าว่า
พี่โร่ศักดิ์ไม่มีฟันนั้นจริงหรือ อิอิ

สักพักพวกเราก็ได้เจอ...

ใช่แล้วค่ะ "อาตแมว"
เจ้าจอร์นนี่นั่นเองค่ะ

นี่เป็นเซอร์ไพร์สใช่มั๊ยทิพย์ เก่ง
มันคุ้มค่าจริงๆ กับทริปนี้ 
ระยะเวลาไม่ถึง 1 วันเต็ม
แต่แอมกับเจิดรู้สึกประทับใจจริงๆ
สถานที่แต่ละที่ที่พาไป ก็สถานที่เด่นๆ 
แล้วยังพามาเจอกับเซเลปอีก


จะจับยังไง จะเล่นยังไง 
จอร์นนี่ไม่ถือตัวเลยค่ะ
นั่งนิ่งเลย

เห็นรอยยิ้ม... ก็พูดได้เต็มปากว่าพวกเรามีความสุขจริงๆ

ถึงขนาดที่เจิดออกปากว่า...
"แอมนี่วางเครือข่ายไว้เต็มเลยนะ เพื่อนอยู่กันคนละที่ๆ 
เวลาไปเที่ยวจะได้แวะไปหา
คราวก่อนก็จูน จ๊ะเอ๋ ที่นครศรีฯ
มาคราวนี้มาหาทิพย์ที่ระนองอีก"

แอมตอบสั้นๆ เลยว่า
"เพื่อนคบด้วยใจ ให้ใจเพื่อนไป เพื่อนก็ใจกลับมา"
^______________________^

คืนนั้นพวกเราส่งท้ายกันด้วยการรับประทานอาหารค่ำด้วยกัน
แล้วก็แยกย้ายกันค่ะ

ระนอง... ไม่ได้มีแต่เกาะพยาม
แต่ระนองยังมีสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ
อีกเยอะแยะเลยค่ะ

มีอีกหลายที่ที่พวกเรายังไม่ได้ไป
และยังมีอีกหลายที่ที่พวกเราจะต้องไปอีกอย่างแน่นอนค่ะ
^______________^

**************************************************